Σέ μιά λέξη που έχουμε μπερδευτεί όλοι ,, είναι ή λέξη Αγάπη μέ τήν λέξη Ερωτα΄,.Δύο τελείως διαφορετικές έννοιες ,δύο τελείως διαφορετικά θέματα.
Ολοι μας ,εύκολα λέμε τήν λέξη σ΄αγαπώ , χωρίς νά γνωρίζουμε τήν βαθειά έννοια τής λέξεως αυτής, Από περιέργεια καί μόνο αναρωτιέμαι ,τί είναι αυτό πού αγαπώ , γιατί λέω αγαπώ, από πού κατάλαβα ότι αγαπώ , και εάν πραγματικά αγαπώ ποιόν καί τί αγαπώ ?
Καταλαβαίνω ότι τό πρώτο συναίσθημα πού νοιώσαμε από τήν βρεφική μας ηλικία ήτανε ή επιβίωση, καί η ανάγκη μας νά νοιώσουμε μιά ζεστή αγκαλιά ώστε νά ηρεμήσουμε είτε από διάφορους πόνους είτε από τούς φόβους καί τίς ανασφαλειές μας καί όλο αυτό τό περιεχόμενο τό λαμβάναμε πρώτα απ΄όλα απ΄τούς γονείς μας
Καί σέ αυτή τήν αλληλουχία βλέπουμε ένα σοβαρό θέμα .Α) Τό βρέφος λόγω ανάγκης καί υποστηρίξεως στηρίζεται στόν γονέα δειχνοντάς του ότι τόν έχει ανάγκη ,αρχίζοντας καί μαθαίνοντας απ΄αυτόν μέσω μιμητικής τόν αγώνα τής επιβίωσης του
Β) Ο δέ γονιός καταλαβαίνοντας τήν ανάγκη πού έχει ο άλλος (βρεφος) απ΄αυτόν γίνεται κυρίαρχος καί εκμεταλεύτης ,διότι έχει τήν ανάγκη νά δείξει ότι έχει καί αυτός κάποιο σημαντικό ρόλο στή ζωή του δηλ, τό δίδαγμα μάς λέει τα εξής,Δούναι καί λαβείν
Αλλά μέ τίποτα μήν ξεχάσουμε ότι ο ένας στόν άλλο αναφέρεται με τό ρήμα αγαπώ ενώ έπρεπε νά αναφερόμαι τό ρήμα συμβιβάζομαι Μέ δύο λόγια ο΄συμβιβασμός ξεκινάει από τό πρώτα μας κλάμα .
Καί άς προχωρήσουμε μεγαλώνοντας πηγαίνοντας σχολείο ,γνωρίζοντας τό κοινωνικό σύνολο και ξεχωρίζοντας μεσα από τό πλήθος τόν πρώτο μας φίλο ,Πού καί πάλι θάναι μία συμβιβάσιμη γνωριμία καί οί λόγοι πολλοί, είναι καλός μαθητής έτσι μπορούμε νά αρπάζουμε μόρφωση ,καί εκείνος τήν ελεύθερη σκέψη μας, είναι ευγενικός καί αντέχει τήν προσωπικοτητά μας ,καί εκείνος μαθαίνει τί είναι θάρρος ή θράσος, είναι κοινωνικός καί μέ αυτόν τόν τρόπο καί εμείς θά γνωριστούμε στό ευρύ κοινό καί εκείνος μαθαίνει τί θά πεί φιλόδοξος καί μέ αυτούς τούς όρους προχωράμε στήν ζωή σέ όλα τά θέματα κ.ο.κ Καί όμως καί πάλι επικρατεί το΄ρήμα τόν αγαπώ τόν φίλο μου ,ενώ έπρεπε νά χρησιμοποιείται τό ρήμα εκμεταλεύομαι..
Καί έρχόμαστε μέ τά χρόνια νά θέλουμε νά βρούμε τό ετερόν μας ήμισυ γιά νά νοιώσουμε διαφορετικά αισθήματα ώστε καί νά γίνουμε πιό ολοκληρωμένα άτομα
Καί επαναλαμβάνω τήν ερώτηση τό αγαπήσα τό άτομο, νοιώσαμε έλξη γιά αυτόν ή αυτήν, δηλ. ερωτευτήκαμε, ή συμβιβαστήκαμε, ή επιρεαστήκαμε από τά πρότυπα πού είχαμε κτίσει απ'τό παρελθόν μας καί τώρα τό λάθος μας θά είναι ανεπανόρθωτο καί εάν δέν είναι θά μάς πληγώσει πάρα πολύ μέ τό πέρασμα τού χρόνου .?
Αναζητώ μία απάντηση αγαπήσαμε πότε? ποιό ? πού ? σέ ποιά χρονική περίοδο τής ζωής μας? ή συμβιβαστήκαμε γιατι πρώτα από όλα δέν αγαπήσαμε τόν ίδιο μας τόν εαυτόν ή Εκμεταλευτήκαμε γιατί δέν είχαμε τήν απαιτούμενη εμπιστοσύνη στόν ίδιο τόν εαυτόν μας.
Τά ερωτηματά μας από τι καταλαβαίνουμε είναι πολύ μεγάλα .
Κάτι πού σίγουρα όλοι έχουμε αγαπήσει καί έχουμε νοιώσει πολύ απελευθερωμένοι διότι απελευθέρωση σημαίνει έρωτας δηλ. ερωτευτήκαμε π.χ τήν φύση , ή απολαμβάνοντας ένα ωραίο φαγητό , ή απολαμβάνοντας μιά μουσική πού μας εκστασιάζει. ή εκμαθαίνοντας ή διδάσκοντας διάφορα θέματα , ή κάνοντας έρωτα και φτάνοντας στόν εκστασιασμό , ή βλέποντας ένα οίκημα ,ή οτιδήποτε τό θαυμάσαμε ή τό θαυμάζουμε καί θέλουμε νά τό κατακτήσουμε αλλά κάθε μέρα γίνεται ένας αγώνας γιά νά τό κρατήσουμε καί νά τό σεβαστούμε γιατί τό μεγάλο αυτό συναίσθημα μέ τόν χρόνο γίνεται ατελείωτη αγάπη χωρίς συμβιβασμούς , αλλά ανεξάρτητη , ελεύθερη , δημιουργική .
Από τι καταλαβαίνουμε εάν δέν ερωτευτούμε μέσα από τά βάθη τής καρδιάς μας καί δέν νοιώσουμε απελευθερωμένοι καί μήν φοβώντας τήν ατέλεια πού στήν πραγματικότητα είναι η΄τελειότητα τότε μπορούμε άφοβα νά πούμε άνετα τό ρήμα ΑΓΑΠΩ
Γιατί έχουμε αγάπήσει πάνω απ΄όλα τόν ίδιο μας τόν εαυτόν καί συγχρόνως τόν έχουμε ερωτευτεί έστω καί μέ τά λάθη του δνλ. δώσαμε τήν αξία πού μας ταιριάζει δέν έχουμε τήν ανάγκη ούτε νά εκμεταλευτούμε ούτε νά μας εκμεταλευτούν Μέ ΄λίγα λόγια τά καταφέραμε ,
Ολοι μας ,εύκολα λέμε τήν λέξη σ΄αγαπώ , χωρίς νά γνωρίζουμε τήν βαθειά έννοια τής λέξεως αυτής, Από περιέργεια καί μόνο αναρωτιέμαι ,τί είναι αυτό πού αγαπώ , γιατί λέω αγαπώ, από πού κατάλαβα ότι αγαπώ , και εάν πραγματικά αγαπώ ποιόν καί τί αγαπώ ?
Καταλαβαίνω ότι τό πρώτο συναίσθημα πού νοιώσαμε από τήν βρεφική μας ηλικία ήτανε ή επιβίωση, καί η ανάγκη μας νά νοιώσουμε μιά ζεστή αγκαλιά ώστε νά ηρεμήσουμε είτε από διάφορους πόνους είτε από τούς φόβους καί τίς ανασφαλειές μας καί όλο αυτό τό περιεχόμενο τό λαμβάναμε πρώτα απ΄όλα απ΄τούς γονείς μας
Καί σέ αυτή τήν αλληλουχία βλέπουμε ένα σοβαρό θέμα .Α) Τό βρέφος λόγω ανάγκης καί υποστηρίξεως στηρίζεται στόν γονέα δειχνοντάς του ότι τόν έχει ανάγκη ,αρχίζοντας καί μαθαίνοντας απ΄αυτόν μέσω μιμητικής τόν αγώνα τής επιβίωσης του
Β) Ο δέ γονιός καταλαβαίνοντας τήν ανάγκη πού έχει ο άλλος (βρεφος) απ΄αυτόν γίνεται κυρίαρχος καί εκμεταλεύτης ,διότι έχει τήν ανάγκη νά δείξει ότι έχει καί αυτός κάποιο σημαντικό ρόλο στή ζωή του δηλ, τό δίδαγμα μάς λέει τα εξής,Δούναι καί λαβείν
Αλλά μέ τίποτα μήν ξεχάσουμε ότι ο ένας στόν άλλο αναφέρεται με τό ρήμα αγαπώ ενώ έπρεπε νά αναφερόμαι τό ρήμα συμβιβάζομαι Μέ δύο λόγια ο΄συμβιβασμός ξεκινάει από τό πρώτα μας κλάμα .
Καί άς προχωρήσουμε μεγαλώνοντας πηγαίνοντας σχολείο ,γνωρίζοντας τό κοινωνικό σύνολο και ξεχωρίζοντας μεσα από τό πλήθος τόν πρώτο μας φίλο ,Πού καί πάλι θάναι μία συμβιβάσιμη γνωριμία καί οί λόγοι πολλοί, είναι καλός μαθητής έτσι μπορούμε νά αρπάζουμε μόρφωση ,καί εκείνος τήν ελεύθερη σκέψη μας, είναι ευγενικός καί αντέχει τήν προσωπικοτητά μας ,καί εκείνος μαθαίνει τί είναι θάρρος ή θράσος, είναι κοινωνικός καί μέ αυτόν τόν τρόπο καί εμείς θά γνωριστούμε στό ευρύ κοινό καί εκείνος μαθαίνει τί θά πεί φιλόδοξος καί μέ αυτούς τούς όρους προχωράμε στήν ζωή σέ όλα τά θέματα κ.ο.κ Καί όμως καί πάλι επικρατεί το΄ρήμα τόν αγαπώ τόν φίλο μου ,ενώ έπρεπε νά χρησιμοποιείται τό ρήμα εκμεταλεύομαι..
Καί έρχόμαστε μέ τά χρόνια νά θέλουμε νά βρούμε τό ετερόν μας ήμισυ γιά νά νοιώσουμε διαφορετικά αισθήματα ώστε καί νά γίνουμε πιό ολοκληρωμένα άτομα
Καί επαναλαμβάνω τήν ερώτηση τό αγαπήσα τό άτομο, νοιώσαμε έλξη γιά αυτόν ή αυτήν, δηλ. ερωτευτήκαμε, ή συμβιβαστήκαμε, ή επιρεαστήκαμε από τά πρότυπα πού είχαμε κτίσει απ'τό παρελθόν μας καί τώρα τό λάθος μας θά είναι ανεπανόρθωτο καί εάν δέν είναι θά μάς πληγώσει πάρα πολύ μέ τό πέρασμα τού χρόνου .?
Αναζητώ μία απάντηση αγαπήσαμε πότε? ποιό ? πού ? σέ ποιά χρονική περίοδο τής ζωής μας? ή συμβιβαστήκαμε γιατι πρώτα από όλα δέν αγαπήσαμε τόν ίδιο μας τόν εαυτόν ή Εκμεταλευτήκαμε γιατί δέν είχαμε τήν απαιτούμενη εμπιστοσύνη στόν ίδιο τόν εαυτόν μας.
Τά ερωτηματά μας από τι καταλαβαίνουμε είναι πολύ μεγάλα .
Κάτι πού σίγουρα όλοι έχουμε αγαπήσει καί έχουμε νοιώσει πολύ απελευθερωμένοι διότι απελευθέρωση σημαίνει έρωτας δηλ. ερωτευτήκαμε π.χ τήν φύση , ή απολαμβάνοντας ένα ωραίο φαγητό , ή απολαμβάνοντας μιά μουσική πού μας εκστασιάζει. ή εκμαθαίνοντας ή διδάσκοντας διάφορα θέματα , ή κάνοντας έρωτα και φτάνοντας στόν εκστασιασμό , ή βλέποντας ένα οίκημα ,ή οτιδήποτε τό θαυμάσαμε ή τό θαυμάζουμε καί θέλουμε νά τό κατακτήσουμε αλλά κάθε μέρα γίνεται ένας αγώνας γιά νά τό κρατήσουμε καί νά τό σεβαστούμε γιατί τό μεγάλο αυτό συναίσθημα μέ τόν χρόνο γίνεται ατελείωτη αγάπη χωρίς συμβιβασμούς , αλλά ανεξάρτητη , ελεύθερη , δημιουργική .
Από τι καταλαβαίνουμε εάν δέν ερωτευτούμε μέσα από τά βάθη τής καρδιάς μας καί δέν νοιώσουμε απελευθερωμένοι καί μήν φοβώντας τήν ατέλεια πού στήν πραγματικότητα είναι η΄τελειότητα τότε μπορούμε άφοβα νά πούμε άνετα τό ρήμα ΑΓΑΠΩ
Γιατί έχουμε αγάπήσει πάνω απ΄όλα τόν ίδιο μας τόν εαυτόν καί συγχρόνως τόν έχουμε ερωτευτεί έστω καί μέ τά λάθη του δνλ. δώσαμε τήν αξία πού μας ταιριάζει δέν έχουμε τήν ανάγκη ούτε νά εκμεταλευτούμε ούτε νά μας εκμεταλευτούν Μέ ΄λίγα λόγια τά καταφέραμε ,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου